《续催送日鼓谣（邓侍郎崖山作催送日鼓谣文丞》 汪德钧

xù cuī sòng rì gǔ yáo dèng shì láng yá shān zuò cuī sòng rì gǔ yáo wén chéng
续催送日鼓谣（邓侍郎崖山作催送日鼓谣文丞

dōng dōng chén gǔ cuī, mù zhù dōng fāng bái.
冬冬晨鼓催，目注东方白。
rì huá yù dòng yuè wú huī, shā qì chōng tiān yún xuè sè.
日华欲动月无辉，杀气冲天云血色。
kǎn kǎn mù gǔ jī, rì mò yān zī hēi.
坎坎暮鼓击，日没崦嵫黑。
shuò fēng chuī hǎi dú bō fān, máo tóu cuò luò guāng máng chū.
朔风吹海毒波翻，旄头错落光芒出。
rì fù yè, yè fù rì, rì yè xiāng cuī gǔ shēng jí.
日复夜，夜复日，日夜相催鼓声急。
zhěn gē bù mèi shí wàng cān, lì bù néng zhī yǎng tiān qì.
枕戈不寐食忘餐，力不能支仰天泣。
zhǔ rǔ chén sǐ gǔ yì cún, dì mèi piáo líng gǎn huáng xù.
主辱臣死古义存，弟妹瓢零敢遑恤。
zhěng qí shōu duì jué cí xióng, huáng lóng shú qiǎn héng jiāng zhōng.
整旗收队决雌雄，黄龙孰遣横江中。
fēng léi zhòu huì tiān dì biàn, jūn chén bú jiàn yá shān kōng.
风雷昼晦天地变，君臣不见崖山空。
zhì jīn tāo shēng hǒu zhāo xī, bàn wèi yuán hè bàn shā chóng.
至今涛声吼朝夕，半为猿鹤半沙虫。
dāng shí háo jié néng jǐ zi, qiān zǎi bù mǐn wéi gū zhōng.
当时豪杰能几子，千载不泯惟孤忠。
cuī rì gǔ, sòng rì gǔ, diào duǎn yì cháng gē yù kǔ.
催日鼓，送日鼓，调短意长歌愈苦。
jiāo rén wén de lèi chéng zhū, zhí zhú bái xián jīng duò pǔ.
鲛人闻得泪成珠，踯躅白鹇惊堕浦。
shì láng chéng xiàng jiā guó tóng, dāng shí lù lì wú ěr rǔ.
侍郎丞相家国同，当时戮力无尔汝。
bǔ tiān liàn shí jìng wú gōng, kòng yú wǔ sè shén guāng tǔ.
补天炼石竟无功，空余五色神光吐。
sī rén sī zuò shì qǐ duō, hé rù qīng biān zhào jīn gǔ.
斯人斯作世岂多，合入青编照今古。