《雨中自丁家山康庐还饮苍虬湖居被酒夜归同闲》 陈三立

yǔ zhōng zì dīng jiā shān kāng lú hái yǐn cāng qiú hú jū bèi jiǔ yè guī tóng xián
雨中自丁家山康庐还饮苍虬湖居被酒夜归同闲

xià kuī hú shuǐ xiá rú pén, xì yǔ dēng chuāng xiào jiá cún.
下窥湖水狭如盆，细雨灯窗笑颊存。
míng yè xū wú gū dǎo qì, zuò jìn míng miè wàn huā hén.
暝曳虚无孤岛气，坐祲明灭万花痕。
gē hū zì jì shén zhōu tòng, mǐng dǐng fāng zhī è kè zūn.
歌呼自寄神州痛，酩酊方知恶客尊。
jìng hēi yè guī fèi hán quǎn, diào tóu yǒu zhái xì yún gēn.
径黑夜归吠寒犬，掉头有宅系云根。